genellikle çocuk yaşlarında yaşadığımız bir durumdu bu. herhangi bir şeye içerler; kızar, küser ağlaya ağlala uykuya geçiş yapardık.
annelerde öyle demez miydi zaten;
+bırak ağlaya ağlaya uyusun...
ve şimdi...
şimdi de bir takım şeyler yaşıyoruz; ama ağlamaktan uykuya geçemiyoruz bazen. tabi çocukken uyanınca unutmuş olurduk bazı şeyleri; şimdi günler haftalar hatta aylar geçse; gecelerce ağlasak da unutamıyoruz...
