bir astım hastası için asla denenmemesi gerekendir. tecrübe ile sabittir. yok efendim ciğerlerim nazlı, bi zora gelsinler de açılırlar demekle olmuyor. yokuşun yarısında önce soğuk terler akar, yavaş yavaş nefesiniz azalır. aniden duruverir mazallah. morarana kadar çekersiniz havayı ama sanki üzerinize öküz çökmüş gibi kalakalırsınız ortada. grupla bir aktivitedeyseniz hele kanser hastası gibi hep bir köşede geriden geriden takip edersiniz.
ventolini tüp tüp boşaltsam da çıkıcam o yokuşu bir gün, azimliyim!
