filmi izlerken gişe memuru kenanın piskolojisini aynen yaşadım. 97 dakika boyunca ben de depresyondaydım. serkan ercanı zaten severdim ama, adam aşmış bu filmde. fakat yinede söylemeden edemiyeceğim filmin sonunu getirene kadar akla karayı seçtim. filmdeki tek canlı öğe bihterin ablası olmuş. film o kadar kasvetli ki kendi hayatımdan soğudum. bide memur olma yolunda ilerlerken geleceğimi de sorgulattı bana bu film.
