herkes sizin ne kadar kasıldığınızın farkındadır, bu durum sofradaki diğer insanları da kasar. bu kadar kasılmanın sonucunda bi sakarlık yapıp domates rengini alabilirsiniz; sofradaki sürahiyi devirmek ya da çorbayı dökmek gibi. eğer sofrada yenilmesi güç bir yemek varsa, misal spagetti, bu işkence halini alır. "doğru düzgün yiyeyim de hayvan zannetmesinler" diye düşündüğünüzden gayet yavaş ve kibar hareket etmeye çalışırsınız. sofranın orta kısımlarında duran salataya ya da tuzluğa uzanmayı göze alamazsınız. sonunda, sofrada yarım saat geçmiştir, ve siz hala açsınızdır. nihayet "çok güzel olmuş, ellerinize sağlık" diyip aç aç kalkılır o sofradan. yine de, herşeye rağmen atlatmışsınızdır ve derin bir oh çekersiniz.
