şimdiki hayat şartlarında normal gözle bakılmayan bir durumdur bu.
şimdi ben durup dururken niye elin adamının/kadının yanına sokulup merhabadiyeyim?
alınacak tepki;
(bkz: sapık mısın sen gardaş)
ama insan bazen ihtiyaç duyulmuyor değil.
öyle bir an geliyor ki insan hiç tanımadığı insanlardan medet umuyor.
belki de sadece dinlenmek istiyordur; o soluğu kesilece kadar konuşurken birinin onu lafını kesmeden dinlemesini...
***yine susarak düşünmek için gitmişken mudanyanın nezih bir sahiline oturduğum banka daha önce hiç görmediğim ve bir daha hiç görmeyeceğim biri otursa...
sessiz sedasız sadece ufka bakarken ikimiz de acaba o neyin karını vermek için burda diye düşünürken dönüp gülümseyerek 'merhaba' desem gülümseyen maskemin arkasından...
o da dönüp merhabadese...
ve nasıl olsa bir daha görmeyeğim diye döksem içimi ona...
anlatsam anlatsam anlatsam...
ağlasam... ağlama demese ve bana selpak uzatsa sadece.
dinlemese de olur; ama dinlemiş gibi yapsa.
saatler sonra kalksam yanından teşekkür ederek...
uzaklaşsam...
