oturdum maçı izliyorum. fena da başlamadık maça 1-0 da öne geçtik. oh be dedim nihayet şöyle rahat rahat bi maç izleyelim. ondan sonra acil bi işim çıktı. gecenin bi yarısı ulan dedim ne güzel de maç izliyodum gitmem ama gittim mecburen. neyse bi geri döndüm dakika 90 bari dedim son düdük çalarken nası koyduk ama diye bağırırım. açtım tv'yi bi baktım skora 3-1. vay be nası koydular ama diye bağırdım.
yediğimiz gollere baktım. birinci ve ikinci golü ercan usta özetlemiş, volkan anneni ve kale boş diyerek. üçüncü golde sağ bek oynadığı her maçta sabriyle yarışan hamit penaltı yaptırmış. hepinize helal olsun dedim ve yatmaya gittim.
türk milli futbol takımı hiçbir zaman sistem takımı olmamıştır. biz kaostan, allah ne verdiyse saldırmaktan gazla oynamaktan anlayan bir takımız. aslında takımdakiler de az çok bizim gibi. profesyonellikten uzak belki de avrupanın en amatör takımı. biz ne zaman takım olursak ne zaman teknik direktörümüz bir lider olursa işte o zaman başarı yakalıyoruz. yoksa kaliteli oyunculardan kurulu olmamız hiç bir şeyi değiştirmiyor ne yazık ki.
beşiktaşın anasını becerip yetmez diyerek türk futbolunun 77 sülalesine göz koyan demirören, atandığı günden bu yana her hareketi soru işareti olan avcı, takımdaki en iyi oyunu oynamasına rağmen takımdaki bölünmenin en büyük sebebi olan takım kaptanı çubuklu tosun, bu takımın bir parçası olduğu müddetçe afedersiniz bok ele ederiz başarıları.
2008'deki takıma bir bakın. forvette nöbetçi golcü semih, sabri, uğur boral, kazım, emre aşık, ayhan, servet, gökhan zan. yahu bu adamları bırakın milli takıma, kendi takımınıza almazsınız. sonuç avrupa 3. lüğü. demek ki neymiş "yıldızlar maç kazandırır ama takım olursanın şampiyon olursunuz" muş. işte bizim en büyük sorunumuz da bu, takım olamamak. yoksa macaristan dan kimi alır da takıma koyarsınız?
avcı istikrar önemli istifa etmiyorum demiş. e zaten takımda artık istikrar var ki zaten. 2010'u kaçırdık. 2012'yi kaçırdık. şimdi de 2014'ü kaçırıyoruz. gayet güzel bir istikrar.
