ilköğretim 7. sınıf öğrencisiydim. okulda feci yakışıklı biri vardı. 8. sınıftı. ailesi bulunduğumuz ilçenin en zenginlerindendi. öyle ki soy isimleri bile bulunduğumuz ilçenin adıydı. ilçe topraklarının yarısı onlarındı. tüm kızların dilindeydi bu adam. haliyle benim de dikkatimi çekmişti. her gördüğümde yüzümde bir yanma hissediyordum, sendelliyordum yürürken. o da beni farketmişti. hatta sınıfa bir kız arkadaşını göndermişti adımı öğrenmek için. ben de başkalarından duyuyordum beni sorduğunu. böyle sevindirik filan oluyordum ama farkettirmiyordum. çünkü sıra arkadaşım ona deli gibi aşıktı ve arkadaşımın aşkıyla çıkmak bana yakışmazdı.
birgün tüm ilçede bir muhabbet dönmeye başladı. bu çocuğun annesi salatalıkla mastürbasyon yaparken, salatalık kırılmış ve içinde kalmıştı. kadın bekar değildi ve kocası da ilçe dışında değildi.* ilçenin bağlı olduğu ilin üniversite hastanesinde ameliyat olmuştu annesi. ilçeyi bırakın tüm il duymuştu olayı. hatta eşim bu olaydan yaklaşık 4 sene sonra ildeki tıp fakültesinde öğrenciydi o bile biliyordu. yani o karizmatik çocuğun annesi nesilden nesile aktarılan bir fenomen halini aldı ilde.
tabi bizim okulda da o karizmatik, yakışıklı adam herkesin alay ettiği biri haline gelmişti. sırasına salatalık koyanlar filan. oysa ki annesinden kime neydi. sanki kadın çok kötü bişey yapmış gibi! sanırım sadece ben alay etmemiştim onunla ama toplumsal baskıdan dolayı da yaklaşamamıştım hiç bir zaman. kim bilir neler yaşadı o zamanlar. öyle durup dururken geldi aklıma. şimdi de küçük bir ilçede yaşıyorum ve burda dönen dedikodular midemi bulandırıyor. belki ondan gelmiştir. insanların kaç insanın hayatını dedikodularla mahvettiklerini bunları düşündükçe anlıyor insan.
