medeniyetlerin varolalı beri duyduğu en büyük kaygı,bilinçaltlarına sinen millete ait maddi ve maneci değerler bütünün zamanın tarihsel süreci içerisinde bir sonraki kuşaklara aktarılıp hazmettirilememesi ve korunamamasıdır. bu noktadan edebiyata bakarsak edebiyat terimsel bakışla bir sanat dalı olmanın yanında hayata kattığı değerler bütünü ile de bir yaşayış disiplinidir bir zevk ve estetik haz biçimi aynı zamanda hayata karşı bir duruş bir bakış ve seziş öğretisidir. bu açıdan edebiyatı sadece 45dklık zaman zarfına sığdırılmış bir "ders" olarak görmek hatadır. ülkemizdeki edebiyat öğretimi baştan sona eleştirilmeli ve gerekirse temeldeki zihniyet değişirilip öğrencileri de verimli kılabilecek yeni programlar oluşturulmalıdır. ancak türk dili ve edebiyatı dersi her zaman olmalıdır. edebiyatı müfredattan kaldırmak bireylerin başarısız oluş nedenleri ile temellendirilemez.böyle bir temellendirme ile bu yargıyı öne sürmek sigara içtiği için spor yapamayan öğrencinin beden eğitimi dersi kaldırılsın mantığından pek de uzak görünmez.kaldı ki bir noktada zaten birey dersten birşeyler almak istiyorsa alır almama gayretinde ise ona da cevabını fuzuli versin.
eyleme tutiye * talim-i edayı kelimat
sözü insan olur amma özü insan olmaz .
