Biz iki öğretmen arkadaş göt kadar bir yerde öğretmenlik yapıyoruz. Doğru düzgün gençlerin olmadığı bir ortamda. Mecburen de sürekli beraberiz. Dışarı çıkıyoruZ ve kiminle samimi olsak, ya da dostluk kursak insanlar yanlış anlayıp, yorumlar yapıyor.
Plan yapalım diyoruz, yapamıyoruz. Arkadaşlarımız olsun, beraber takılalım diyoruz. O da yok...
Şaka bir yana da hiç arkadaşımız yok.
-Toplum kiminle samimi olsak damgalıyor,
-Toplum her gün dışarda, aynı mekandayız diye tuhaf bakışlar atıyor,
-Toplum bizi dostsuzluğa itiyor.
Bazen kendimi vebalı gibi hissediyorum.
Hiç arkadaşım yok, herşeyi kendi başına yapmak zorunda olan, güç durumda kaldığında kendini yapayalnız hisseden kişinin
cümlesidir.
