bi sarkiyla geldin tekrar aklima ve fark ettim, seni o kadar ozlemisim ki.. en yakin arkadasimi, eski sevgilimi, dostlugunu.. gormeyeli bir yil olmus, soguk bi merhabanin ustunden gecen bi yilda sadece attigin mesajlar kadar mi aklina geldim acaba? yoksa zaman zaman kendini telefondan uzaklastirdigin oluyor mu? dudaklarim dudaklarina degmeyeli iki yil olmus, ne kadar uzun zaman. hem ozlemisim o hissi hem de sanki dunmus gibi yakin. sana da oluyor mu acaba bu? daha dunmus gibi hissederken ozluyor musun ayni zamanda? bu isin bittigini kabullensen de hala bana ait hissediyor musun kendini? benim gibisini bulamazsin diyordun ya hani hep beni kizdirirken; belki bulurum senin gibisini ama bi daha senin gibi goremem kimseyi.
