bir dil öğrenme ihtimaline "ne gerek var ya" diye yaklaşıp, bir de üstüne öneride bulunan kişiye dümdüz küfür etmeyi becerebilen insanların varlığını göstermiştir. yahu, bu gezegende birden çok dil konuşan bir sürü toplum var: mesela isviçreli'ler almanca, italyanca ve fransızca konuşur, ama ne alman, ne italyan ne de fransızdır. kanadalılar hem ingilizce, hem fransızca konuşur, ama sorulduğunda ben kanadalı'yım der. abd'liler hem ingilizce hem ispanyolca konuşur, ama ben ingiliz'im ya da ispanyol'um falan demez.
galiba bunun bir izahı var, o da malesef nefret: ama pkk'dan falan değil, düpedüz kürtler'den nefret etmek, ve elbette bu bir insanlık suçudur. bunun başka bir izahı daha var, o da korku: aman türkler kürtçe öğrenirse o zaman bu nefreti canlı tutamayız, mazallah insanlar birbiriyle daha çok kaynaşır, birbirine empati duymaya başlar, "insanları canavar gösteremeyiz" korkusu. bu kadar yaşanandan sonra hala kürtler'i ve kürtçe'yi yok sayma ahmaklığı.
eğer öyleyse bokta kaynayın reziller; bu insanlığın, bu medeniyetin içinde zerre kadar yeriniz yok, bu kadar net.
