bir öncekine göre vakit geçirmesi daha keyifli oyundur. kaynakların idareli kullanımı ve komşulara (arkadaşlara) bağımlı olma konularında sınırı biraz aşmıştır. zira bir su yalağı yapmak için önce dünya kadar malzemeyi arkadaşlarından istemek (satın alamıyorsun), sonrasında da 3 ayrı arkadaşı çiftliğine davet ederek yardım etmelerini istemek zorunda kalıyorsun. güzel olan yanı ise, seviye atlamak için zırt pırt domates ekmek durumunda kalmıyorsun. bir çeşit görev veriyor her seferinde ve bu görevleri tamamlamak için boğuşuyorsun. arkadaşlarının seviye atladıklarını görünce hırs yapıp bahçeye, börtü böceğe veriyorsun kendini. garip gelebilir ama; çiftliğimdeki keçileri beslediğimde, civcivlerimi izlediğimde, ürünlerimi mutfakta değerlendirip sattığımda tuhaf bir mutluluk çöküyor içime. tamamen vakit israfı, zaman kaybı vs. ama seviyorum anasını satayım.
not: kotaya çokça etki ettiği söyleniyor. henüz başıma gelmedi ama, dikkatli olmakta fayda var.
edit: çok abartılı şekilde oyunu zorlaştırdılar. oyun bildiğin işkenceye dönüyor ama daha bir keyif veriyor sanki. mazoşist miyim lan ben?
