eh be sözlük, geçmişe döndüm bi'an. yıllar yıllar önce, demişti ki biri 'ben onun gibi olamam, ben ilk değilim çünkü, sonum.'
üstelik bunu herhangi bir bitişte değil, ufacık bir tartışmanın orta yerinde, pat diye, mutfağın musluğu bozulmuş yarın bir tamirci çağırayım derkenki ses tonuyla söylemişti. ilk olmayı son olmaktan daha değerli zannediyordu. daha da kötüsü belki son olabilirdi, böyle bir cümle kullanmasaydı eğer. hani tüm erkeklere sesleniyorum şuanda, hiçbir ilişkinizi öncekilerle kıyaslamayın, o anda sadece siz varsınız. elinizdekini de berbat etmeyin. küçücük bir cümle hatta saniyelere sığdırdığınız kelimeler, gelecek yetmiş yıllık ömrünüzü etkileyebilir...
