italya 90'da çeyrek finalde penaltılarla maradonalı arjantine elenen yugoslavya milli takımının belkemiği oyuncusuydu. yugoslavya forması giydiği son maçında dahi üstüne düşen görevi yerine getirmiş penaltı atışında topu filelere yollamıştır ancak futbol bir takım oyunu olduğunu maçın sonunda bir kez daha anlamıştı.
ardından gelen iç savaş başlarken terlettiği sırp kızılyıldız formasını bırakıp real madrid formasını üstüne geçirdiğinde yugoslavya milli takımı da (sırbistan, yugoslavya mili takımı artık biziz dese de) tarihe karışıp küllerinden çıkan yeni milli takımlardan hırvatistan'ın belkemiği ortasaha oyuncu olarak turnuvalarda yer almaya başladılar. bunun ilk örneği de katıldığımız ilk avrupa şampiyonası olan ingiltere 96 ve turnuvadaki ilk rakibimizdi. gösterdikleri performansı o ilginç bir o kadar da düşündürücü (ki alpay bunun yarattığı travmayı 2000'de portekiz karşısında tersi travmayı yasayacaktı) bir gol le taclandırdılar.
prosinecki de öne çıkan futbolculardan biri oldu. ancak kulüp takımlarından sadece kızılyıldız'da takımıyla harıka işler yapabildi. 90'ların ilkyarısında real madrid yine yıldız topluluğu olmasına karşın cryuff'un barcelona'sı altında eziliyordu. 2 yıl sonra barcelona'ya transfer olsa da sadece bir sene forma giyebildi. ardından yine evinin yolunu tuttu.
teknik direktörlük konusunda hehrhangi bir başarısı ve uluslararası tecrübesi olmasa da kayserispor'da umarım başarılı bir performans gösterir. sadece tecrübesini aktarması bile büyük onur olacaktır.
