misal pamuk prenses ve yedi cüceler. kraliçe olan cadı için mutlu bir son değildir. yedi cüceler için de keza... sen hastayken başucunda bekle, o öpüşsün cehennem olsun gitsin. nerde kaldı emekler?
misal papunzel. iyi kötü analık yaptı, bu sonu mu hakediyordu yaşlı cadı? üstelik tek derdi 'çiçek parla bolca ışılda güzelliği geri ver bana blabla' şarkı söylettirmekti rapunzele. söyleyiverseydi nolurduu!!
misal karlar kraliçesi. o kadın karın, buzun içinde kendine bir arkadaş, bir evlat istemiş çok mu? hem her istediğini veriyor çocuğa nolur biraz anlayış gösterselerdi yani.
efendim özetle masallarda bile birinin mutluluğu diyerinin felaketi üzerine kurulmuştur. son denilen şey kötü bir şey be.
