colin firth'ün tabiri caizse "yardırdığı" film. Charlotte karakterinin histerik hallerini, George'a olan hafiften yanık hallerini ise Julianne Moore'dan başkası kaldıramazdı. Filmin görüntü yönetimi çok başarılı. Ayrıca kitapla paralellik hususunda kitaptan uyarlama film nasıl yapılır sorusunun cevabı. Filmmüzikleri ise ayrıca kusursuz, (bkz: abel korzeniowski) imzalı.
özellikle filmin sonuna doğru George'un ölüm sahnesi ve and just like that parçasının mükemmel uyumu göz pınarlarında ani sele sebep olur. tek ağlaklı sahne bu da değildir. George'un Jim'in ölüm haberini aldığı telefon sahnesi, Jim'in ailesi tarafından reddedilişi, George'un içinin parçalanmasına rağmen tek söz edemeyeşi ve ardından esasında kalan tek dayanağı olan Charlotte'a gidişi yüreğimizi dağlar, ciğerimizi paralar.
aynı zamanda Jon Kortajerena da filmde ufak bir role sahiptir, aslen madrid'li olup amerikan rüyasının ucundan kıyısından tutunmak üzere kalkıp califonia'ya gelmiş bir jigolo.
isherwood'un kitaptaki çıkarımları, üslubu okuyana çok şey kazandırıyor. 'izleyiniz izlettiriniz, okuyunuz okutturunuz' mottosu bir kitap ve filme bu kadar yakışırdı herhalde.
