Yeri geldiginde fotograf albumunu , yeri geldiginde bilgisayardaki resim dosyasini acip karistiriyorum. Huzunleniyorum zaman zaman , sinirleniyorum verdigim pozlara karsilik ve hala birlikte oldugum sevdiklerimle anilarimin oldugunu gormek beni mutlu ediyor. Kisacasi fotograf cekinmeyi sevmeyen insanlar halt etmis . Tabii bir de konusmadigim ve artik muhattap olmadigim insanlarla resimlere sahip olmak beni uyuz etmiyor degil . Fakat hayat boyle,yapacak birsey yok. Her neyse eski fotograflara bakmak guzeldir . Zamanin ne denli cabuk gectigini goruruz ve bazen bu duygularimiza birkac damla gozyasi eslik eder.
