bir zamanlar aynı sıkıntıların adamları iken hayatını kurtarıp artık git gide gözden ıraklaşan arkadaşların, akranların ayak izlerine küfretmek. Meksika da kalmak hep dünyanın sonu, sınırı geçip el paso ya varmak sanki götünü ebediyen kurtarmaktı. Kimilerimiz tijuana da kaldı ve hayatları daha da grileşti; kimilerimiz el paso dan las vegasa kadar koştu ve hayatları daha da mavileşti. Artık diğerleşti el paso ya geçenler çünkü bir daha meksika sınırına dönecek cesaretleri kalmadı. Meksika da kalanlar ise asla pes etmedi.
En az ben de onlar kadar hak ettim ama çizmelerim koşarken yırtıldı, bunun için sınırı geçemedim.
