insanın tadını tuzunu kaçıran durumdur. bir yandan kanun nizam doğrultusunda savcılığa dilekçe vermeyi düşünürsün, diğer yandan ise aldığın tehditleri kendine yediremediğinden dolayı karşıdakine zarar vermeyi düşünürsün. zordur yani. her gün gelen aramalar, mesajlar insanı çileden çıkartır. telefon her çaldığında, her mesaj sesinde aklına o 'şerefsiz' gelir. dışarı her çıktığında daha temkinli olursun, sağına soluna daha çok bakınırsın. arada sırada tepen iyice atar, en iyisi bu şerefsizi gidip vurayım diye düşünürsün. sakinleşmeye çalışırsın, önünde sorumluluk üstlendiğin bir hayat ve sevdiklerin vardır. gidip savcılığa dilekçe vermenin en mantıklı yol olduğuna karar verirsin, savcılığa durumu detaylı bir şekilde izah eden bir suç duyurusunda bulunursun. savcılık ifadeni alır ve işlemler başlar. birkaç gün içerisinde ikamet adresinize yakın bir karakoldan çağrılırsınız, artık polisin koruması altındasınızdır.
tehdit etme eylemine gelecek olursak. tam bir orospu çocukluğudur, haksızlığın ve ürkekliğin üstünü örtme çabasıdır. haklı ve dürüst olan kişi tehdit gibi aşağılık bir eylemle uğraşmaz, ya kanun nizam çerçevesinde hakkını yasal yollarla arar ya da gider işini halleder çeşitli yollarla. fakat hiçbir zaman tehdit etmez haklı ve dürüst olan. işini öyle ya da böyle görür.
haklı olduğunuz halde tehdit ediliyorsanız, hayata ve sevdiklerinize karşı sorumluluklarınız varsa asla karşıdaki şerefsize illegal yollarla zarar vermeyin. gidin savcılığa, verin dilekçenizi, anlatın bütün olayları, gösterin tüm çağrı ve mesajları, anlatın sizi çağıran polislere durumu, karartın tehdit edenin hayatını. artık o şerefsiz düşünsün.
