Ağlamak.
Ağlayabiliyorsan hala, saflığını kaybetmemişsin denebilir. Ağlayan birine imrenmek diye bir şey olduğundan haberin yoktur üstelik.
Neden ağlar insan saymakla biter mi ?
Peki neden ağlayamaz kim bilir ?
Ağlamak istediğim halde ağlayamadığım durumlarla karşı karşıya kalırım bazen.
Bu öyle berbat bir his ki elin ayağına dolaşır.
Susuzluktan ölmek üzereyken su sesi duyup son gücünle sese doğru gittiğinde, orada su değilde sadece su sesi olduğunu görmek gibi ağlayamayanın hali.
Bir kaç damla saklasaydım dediğim anlar yaşadım.
Gözünden yaş yerine kan akan insanlar gördüm.
Neden aglamadıklarını sormadım, kimse o anı hatırlamak istemez.
Zamanın bir yerinde gözdeki son damla düşmeden kirpikten, çekilir içeri doğru ve hep dışa süzülen o yaş gözlerinin dibindeki kuyuya sızmaya başlar.
Aglarsın ama sadece sen ve senin gibiler bilir nereye sızdığını damla damla, nasıl doldugunu neye taşacağını sadece sen bilirsin.
