sayın müdürüm; hakkari de tepelerde nöbet beklerken ne taraftan gelecekler paranoyasıyla sabahı sabah etmediğimiz gecelerde kimse bizim için ağlamıyordu, düşünmüyordu bile.vatan toprağı kutsaldır bir karışı verilmez düşüncesiyle canını feda etmeye hazır gece dua edip ranzaya uzanan insanlara kimse üzülmez iken hatta görev yapılacak derken vatan toprağını işgal etmek için saldıran askerimizi şehit eden insanlara neden nasıl üzülmeliyiz.siz hiç hakkari de gece nöbet beklediniz mi?siz hiç kafanıza kurşun yağarken dua ettiniz mi?makam koltukalrından konuşmak kolaydır siz hiç mevzilerde konuştunuz mu? müdürüm bu sorularıma cevap verirseniz bir sorumdaha olacak.evladınızla konuşmadan kaç gün geçirebiliyorsunuz.evlatlarıyla konusmayan bir çok anne baba var oğullarına ulaşamadıklarından değil oğıulları sizin ağladığınız üzüldüğünüz yaratıklarca öldürüldüğü için.bundan haberiniz varmı?
