sondan bir önceki metrodan indim. metro istasyonunun kepenklerini kapatmaya başlamışlardı. (son metrodan inecek yolcular için yarısını açık bırakıyorlar.) bir de makineli bir sistemle kapanıyor kepenkler. onu öyle kapanırken görünce bir an kendimi tutamadım. son ana kadar bekledim ve altından takla atarak geçtim filmlerdeki gibi. ciddiyetimi hiç bozmadan merdivenlerden çıktım. sonra eve kadar bir kahkaha tufanı. hala gülüyorum kendi kendime. neden yaptım hiç bir fikrim yok. pişman mıyım? hayır.*
