mahalle maçlarıdır, saklambaçlardır, yılbaşlarında atılan torpillerdir. mahalle kültürünün son demlerine yetişmiş biri olarak bile kendimi çok şanslı sayıyorum bu konuda. servis beni evin önüne bıraktığı zaman o 5 metrelik yolu yürüyemeden arkadan "pisces gel lan maç var" diye bağrışmalar gelirdi, gömlek pantolon maça dalardık. ev, uyumak ve sıyrılan dize pamuk bağlayıp hemen çıkmak için yaratılmıştı. şimdi bakıyorum, o yuvarlandığımız, oturup bim'den 25 kuruşa aldığımız le cola'yla birbirimize hava attığımız yerlerde kuş uçmuyor. hüzünlendim gene sözlük.
