pampa askeryeyi üniversite ortamı gibi bilmektedir. Eee tabi pampa yıllarca kızların bol olduğu bir iklimden gelmiştir. Amfi yerine bölük eğitim alanı, kampüs yerine er-erbaş gazinosuyla devam edecektir hayatına. Ilk çarpılmaya kadar lay lay lom gider herşey. Ilk çarpılmadan sonra pampa işin ciddiyetini anlar ama nafile. Çok zordur sivil psikolojisinden kurtulup herşeyin kısıtlı olduğu askeri ortama alışmak. Burası ana kucağı değil asker ocağı.
Komutan: oğlum palaskan nerde?
Pampa: efendim hocam?
Komutan: efendim hocam değil, emret komutanım diyeceksin yarrraam! Iyi ya da kötü, kolay ya da zor komutan ne emrederse emretsin sen: emredersin komutanım, diyeceksin. Demek zorundasın. Burası hiyerarşinin kalbidir. Yok öyle çarşı herkese karşı. Tabi son yıllarda dayak olayı çok azalmıştır. Yine de dayak yemeyi başaran poşet dostlarımız mevcuttur.
