hülya avşar kişisi ile popülarite yaratması olası durumdur.
eleştirinin hakkını verebilmek, derin yırtmaçlı elbise giyip arz-ı endam etmekten öte önce üslup ve adab-ı muhaşeret bilmeyi gerektirir.
eleştirmen, jüri vs hangi sıfatla olursa olsun hiçbir film izlenim sırasında ve sonrasında hadsizliğe ve densizliğe varacak denli bir muameleyi haketmez.
ey jüri koltuğu;
sinema filmi dediğimiz şey kolektif bir üründür. bilirsin elbet değil mi biz bir emekten bahsediyoruz?
filme yapılmış saygısızlık aynı zamanda çalışan tüm ekibe yöneltilmiş saygısızlıktır.
sinema filmi eleştirmek kişisel kompleks ve egoları tatmin etmek üzere kurulmuş bir yapı değildir.
film eleştirmek de bir usül gerektirir. ama siz zaten bunları biliyorsunuz(!)
misal bugünkü gazete başlıklarından biri çağatay tosun'un yönetmenliğini yaptığı derin düşünce filmine yöneltilen eleştiriler. derin düşünce filmi aile çocuk ebeveyn kavramlarına türk örf ve ananelerine uygun gelecek şekilde yaklaşmamış olabilir.toplumsal yapıyı yansıtmak bir tercih meselesidir.
ama filme yapılan ensest yakıştırmaları ne yazık ki hala kavram karmaşası yaşamakta olan bir zihniyetin varlığına işarettir.
ensest aile içi yasak ilişki olarak tanımlandırılmış bir kavramdır.
filmde ensestin varlığından söz ettirecek tek bir sahne dahi sahne yoktur.film bize müthiş bir senaryo örneği de sunmayabilir.
ancak yanlış kodlama yapmayalım. her filmin ruh okşamak iç gıdıklamak kelebek uçuşturmak üzere yapılmadığını bilmeyecek denli aptal olmayalım.
geleneksel yapıda bir film olmamak eğer bir başarı kriteriyse hazırlayalım çöp torbalarımızı ferzan özpeteklerimizin fatih akınlarımızın hepsini çöpe atalım.
aferim alkış bize.
unutmayalım bir alkış da hülya avşar'a gelsin(!)
