Yaklaşık 3 sene önce başıma gelen ve hala yaşadığım aşk durumudur.
Okula gitmek için minibüsüne bindiğim zaman iki tane güzel kızları görürdüm. Neyse birini tanıyorum zaten Hilal denen bir kız, biraz havalı ve kaşar. Hayır havalı olduğu için kaşar değil, kaşar olduğu için havalı. Her neyse yanında olan bu kızın adının Sena olduğunu öğrendim.
Benim de bir arkadaşım var ana sınıfından beri arkadaşım onunla okulumuza giderken bu hatunları gördük. O Sena'ya yazacaktı ben ise Hilal'e yazacaktım çünkü Hilal daha güzel ve daha havalı idi bende ondan daha sempatik biriydim yani kötünün iyisi gibi bir şey. Daha sonra minibüste git gel, git gel iyi vakitler geçirdik. Arkadaş olur gibi olduk, Tuna çanta mı tutar mısın? diye başladı her şey. Ana okulundan beri arkadaşım olan çocukla küstük bu arada çünkü bir şeyler hissetmeye başlamıştım.
Ben gizli gizli yaşarken aşkımı, onu izliyor, nelere güldüğünü takip ediyordum ve her ne kadar arkadaş ortamımda fırlama olarak bilinmeme rağmen öz güveni eksik ve utangaç biriydim hiç konuşamıyordum. Daha sonra ana okul arkadaşım yerine Anıl diye bir arkadaş vardı hiç sevmem anlaşamayız filan hatta kavga ettik minibüste bile düşünün oda Hilal denen kıza yazmaya başlamıştı. Ulan Hilal'in ona bakması benden bile imkansız düşünün. Her neyse biz Anıl ile okula doğru yürürken okul yolunda ki parka girdiğimiz de Hilal ile Sena'yı gördük. Hemen öz güveni yüksek olan Anıl yanına gitti ve tabi bende gittim yanına. Konuşuyoruz ufak ufak, ders çalışıyor kızlar ne kadar bir havalar,havalar olsa da ders çalışıyorlar. Tam konuşmanın güzel bir yerinde bir çocuk geldi ve Sena'yı öptü. Sena'nın hoşgeldin hayatım demesini hala hatırlarım arkadaş. Belki Nejat Alp gibi olacak ama beynimden vurulmuşa döndüm.
Her neyse kimseye söylemedim bu durumu bir Anıl bir ana okul arkadaşım biliyordu daha sonra duyanlar çoğaldı en sonunda sınıfımdan yakın bir arkadaşıma da söyledim. Sevgilisi olduğunu söyleyince ben o çocuğu döverim dedikten sonra çocuğunun yanına çıktı. Bende yanından gidip yapma diyecektim sonuçta çocuk haklı. Her neyse çocuğa atar yaparken ben gülüyorum sinirden en son Sena'da geldi ben yine gülüyorum. Arkadaşım bir anda benim sorunum yok, Tuna ile hallet demesin mi? Dedi vallahi. Hayır ne diyeceğim şimdi? Sevgilini seviyorum diyemem sonuçta çocuk haklı. Benim sorunum yok dedim yani geri vites yapmış gibi oldum ama haklıydı ayrıca Sena beni seviyorsan yapma bir şey demişti.
O günden sonra 3 seneye yakın bir süre geçti. ilk tanıdığım zaman en yakın arkadaşı olan Hilal ile küstüler, Seçil ile küstüler, 3-4 farklı çocuk ile çıktı onlarda gitti ve şimdi en yakın arkadaşı Fatmanur ancak bir gün oda gidecek. Bir ben gitmedim hayatından, güzelliği bile gidecek bir gün ama ben kalacağım. O hiç bir zaman anlamayacak belki ama o benim Galatasaray'dan sonra en çok sevdiğim şey idi dünyada hem biz karşılıksız sevmeyi çok iyi biliriz. Bilmeseydik Galatasaray'ı sever miydik? Hiç işte.
Her neyse böyle başladı, hala sürmekte. Güzel değil ama farklı bir his bu, onun uğruna her şeyi yapabileceğin biri seni görmüyor, istemiyor. Bu arada ben ve Sena liseden atıldık buda mı tesadüf arkadaş?
