artık kabullenmem gereken durum.
Aslında başlarken hiç böyle değildi. Güzel tanımlar yapıp bırakıyordum. Aklım sözlükte olmuyodu. Sonra okullar kapandı yaz günlerinin sabaha kadar uzayan kısa geceleri başladı. Sözlük çok eğlenceliydi. Gülüp eğleniyodum. Yeni insanlarla tanışıp yeni şeyler öğreniyodum. Zamanla sabahalrı da girmeye hatta sürekli mobilden kontrol etmeye başladım. Tüm bunlar beni bağımlı olacağım yönünde korkutsa da okulum yeniden başladığında düzene gireceğime inandım. Ama hiç bir şey planladığım gibi olmadı. Yine sabahlara kadar sözlükte takıldım. Saçmaladım durdum. Sabah 11'deki derse bile geç kaldım. Okumam gereken kitaplar incelemem gereken makaleler biriktirdim. Tüm bunlardan zarar görmeye başlayınca sözlük hesabımı kilitleme kararı aldım. Ve uyguladım. Ama 5 dk. içinde inanılmaz pişman oldum. Ellerim titredi içim burkuldu. Sanki böğrüme bi öküz oturdu...
Şimdi bir antideprasan olarak uludağ sözlüğü buldum. Ve çok geçmeden burda yazar oldum. Sözlüklerin isimleri değişsede bağımlılıklar değişmiyor.
Evet, ben bir bağımlıyım!
