ailesine yeterince ilgi gösterememek olabilir. annemi bildim bileli çalışıyor, öğretmen olduğu için ki şuan öğleci akşam 6.30 da anca evde olabiliyor. biz küçükken öğrencileri annemi bizden çok görüyordu. kıskanmıyor da değildim, hep özendim okuldan eve dönünce kapıda annesi karşılayan çocukları.. benim çocuğum da bundan farklı olmayacak, daha da vahim olacak hatta. gün geldi uzmanlığımı aldım hekim oldum derken ki cerrah olmayı planlıyorum. 2 güne bir nöbetim olacak, gece sıcak yatagımdan kalkıp ameliyata gideceğim belki de. sabah 8- akşam 6 hastanede olacağım ve onun stresi ile eve bitkin halde geleceğim. söyleyin şimdi, ben sevdiğim adama mı vakit ayıracağım en kıymetlim evladıma mı?
çalışan kadınlar evlenmemeli, psikolojisi bozuk bireyler dünyaya getiriyoruz. *
