o ne sıkıntıydı ya rabbi.o ne stres dolu dakikalardı.bir teknik direktörümüz vardı bizi çıldırtan, anlayış kitlemesi yaşatan.biz kendi kendimize neden hala hakan şükürü değiştirmediğini soraduralım kaldı ki bundan önceki maçlarda da soruyorduk aynı soruyu.
çıldırıyorduk arkadaş... ama kime ne anlatıyorsun.teknik direktörümüzün aklına ilhan manzısızı almak taa çeyrek final maçının uzatmalarına kadar gelmemişti.sonra bir adam girdi saçı samuray, performansı zirvede bir türk genci sağdan taşınan topu arka direğe doğru akıllıca bir iç plaseyle yönlendirdi...işte o an bütün dolmuşluğumuz inanılmaz bir coşkuya dönüştü. sibop açılmıştı bi kere haykır haykırabildiğin kadar.allah bee ne güzeldi herşeye rağmen, bütün dandikliklere rağmen ne güzeldi...bitti gitti ama.
