ilk okulda birbimize aşıktık onunla, sonra o liseye geçti ben hala orta okuldaydım tabi görüşemiyorduk haliyle. sonra bi gün taşındıkları haberi geldi hem de uzak bi semte taşındılar, ara sıra okul dönüşü karşılaşıp bakardık birbirimize sonra o da olmadı gittiler tabi o zaman ne benim telefonum ne de onun var hiç görüşemedik. aradan 5yıl geçti bir gün hiç beklemediğim bi gün durakta karşıma çıktı gözlerime inanamadım o gözleri bakışları hiç değişmemişti masmavi gözlerine heyecandan bakamadım bile boyu uzamış küçükken aynı boydaydık şimdi o benden uzun olmuştu, inanamıyordum bu maviş olamaz benim mavişim diyordum..
derken sadece öyle bakakaldık ne ben konuştum ne de o ama o gün bizim aşkımızın yeniden doğduğu gündü şimdi neredeyse bir yıl olacak vay be kader diye buna derim ben.. gerçek aşk bir şekilde böyle karşınıza çıkabilir yeter ki bekleyin öyle her önünüze gelene atlamayın.
