Bugünlerde intihar eden insanları araştırıyorum, hayatlarını.
Gözlerinin içine bakıyorum ve aynaya baktığımda gözlerimde onların gözlerinde ki umutsuzluğu görüyorum.
Yoksa ben ölüyor muyum?
Zorlanıyorum artık yolun sonuna kadar gelmeyi başardım ama yolun sonunda ki o yokuş geri dönmem için konulmuş ve ben zaten çok yoruldum. Bir adam var silik, var ile yok arası. benden başka kimse göremiyor, hissedemiyor, dokunamıyor. Aradayız sonsuz bir ara, yaşamdan kaçtık, ölüme yaklaştık.
