komuşumun minik bir çocuğu var ve neredeyse her gece anne babası uyuyunca evinden kaçıp bana geliyor. ilk başlarda çok afacan ehehehe diye sevimli bulduğum bu durumu kendi kendime düşününce bir şey farkettim.
dayanamadım ve çocuklarını bir hekime götürmeleri gerektiğini söyledim. anlam veremediler.
çocukta büyük bir endişe hali varken bunu nasıl göremediklerini anlayamadığımı, evden kaçan çocukta bir kurtarılma ümidi gördüğümü açıklamaya çalıştığımı anlattım. sinirlendiler.
yaşayıp da size anlatamadığı bir durum olabilir dedim. tip tip bakıp sen nerden bileceksin dediler.
ben de aynısını yaşadım, her gece kaçmak istedim ama yapamadım; diyemedim.
kapıyı suratıma dan diye kapattılar.
bir sonrakinde polise haber vereceğimi yazdığım notla kapının altından attım.
