"şugıırr kıraşşşş" diye böğüren adamı duyunca sanki atomu kırk eşit paraya bölmüş, efendime söyleyeyim nasa'da toz alma görevine terfi etmiş gibi hissediyor insan. o derece coşkulu. öyle ki facebook oyunları sırf oyundaki sesler için bile oynanabilir. yok efendim saçmaymış da çocuk oyunuymuş bilmem ne. he amk, sen sanki interneti köşe yazarlarının her kelamını hatmetmek ve ünlü fizik profesörlerinin biyografilerini okumak için kullanıyorsun. gördüğün her sözlük başlığına "yarak afedersin" bkz.ı vermekse dolu iş, tamam ben şugırr kıraşşş der oyunuma dönerim.
efenim, boş ve sıkıcı zamanları değerlendirmek için oynanabilir. öyle aman aman sarmaz insanı. zaten götün götün ilerlemekten başka bir bok yoktur oyunda. o değil de o renkli deliklere sahip siyah kocaman topu görünce bir ben mi mutlu oluyorum? dırırırım.
