şimdi nasılda korkak
birbirine tutsak iki yürek...
hangi hülyanın ardın sıra yitirdik ki biz çocuksu yarınlarımızı
evlerimizin önü mersin olacaktı aslında
öyle karar vermiştik bir zamanlar.
haddimizi tartmadan seviyoruz birbirimizi
ve vicdani duyguları yitiriyorum koynunda mübarek bir cuma ertesi
bak sen gidiyorsun şimdi
git, ''şimdi herkes sana benzeyecek'' demiyorum.
sana benzeme imkana olan bir çok şey silinip gitti hatıralarımdan.
bakışlarını mezeleyen her kara sabahı sever oldum şimdilerde...
