bir insana geç kalan daha doğrusu hayata geç kalan bir insanla tanıştım,kendimden çok ödün verdim,gururumu aldım ayaklarına serdim çok şey gitti benden. üzülmek anlamsız saçma tabi ki.ama bır seye bır ınsana herseye hakkettıgını dusunen herseye gec kalan ınsandır kabahatlı. sucunu kendısının anlamasına ızın vermeden,tek basına yasamasına ızın vermeden cok sacmaydı ortak olmak.ıste orda ayrılıyordu hem zaman hem fıkırlerımız,ben herseyı doya doya yasadım erken yasadım ;ama o hala yasamaya ac sevgıye ac.bısey kazandıramadım.uzuldugum benden gıdenler değıl zaman oldu elbette.
