her seferinde haber spikerinin yüz ifadesi değişir,donuklaşır,'estetiğin son mucizesi!'yaşlanmak artık bir kader değil!'haberlerindeki sabit gülümseme birden yok olur.şırnak kırsalı,devriye görevi sırasında pusuya düşürülmek,sıcak temas sağlamak,yarın düzenlenecek askeri törenin ardından memleketinde toprağa verilmek gibi insanın tüylerini diken diken eden laflar geçer.spiker önce öldürülen terörist sayısını söyler,daha sonra 'çatışmada 1 üstteymen',içi yanar insanın baban hemen 'kolay yetişmiyo bir teymen 'der ama spiker devam eder'2 uzman çavuş'tamam dersin içinden artık bu kadar yeter sayma daha fazla,ama durmaya niyeti yoktur spikerin '3 jandarma er şehit oldu'evdeki hava birden değişir,kimse ağzını açmaz,duvarlar üstüne gelir insanın.sessizliği, yüreği yaralı annenin çığlıkları bozar.şehit arkadaşını son kez selamlayan askerin gözünden dökülen yaş senin içine damlar.
babam ve oğlum filminde bile ağlamayan ben her şehit haberinde odadan çıkar giderim.