yarın yapacağın şeyi düşlemekte, 50 yıl sonra dünya turunu tamamladığını gözlerinin önüne getirmekte hayaldir. hayal, insanın hayatında gerçekleştiremeyeceğini düşündüğü şey midir ? benim için hep öyleydi sözlük. çocukluğumda parasız okula gidende bendim, çocukluğunu yaşayamayanda, hayatının hiç bir kesitinde istediği şeyi yapmaya fırsat bulamayan, millet gezer tozarken, asosyal ayağına yatıp yokları oynayan bendim. sevdiğim bir kız için tüm ay aç kalıp, ona doğum günü hediyesi alıp para denilen sikko şeyin olmamasından terk edilende bendim... yoksulluk, kazanılır mı ? yoksa genlerden mi gelir ? neden yoksuluz ? neden yoksulum ? babam neden yoksul ? bıktım artık sözlük, bıktım. geceleri uykumun ortasında uyanıp cebimin boşluğuna ağlamaya bıktım, asosyalliğe muhtaçlığıma, insanın bu ülkede parası kadar değer görmesine, para denen şeyin insanı sömürmesine bıktım. tanrı benim hiç mutlu olmama izin vermedi. eğer son bir kez istediğimi yapmama fırsat tanırsa tek bir kurşun beni bu bıkkınlıklarımdan, yoksulluktan kurtaracak. umarım öbür tarafta fazla azap çekmem, umarım azabın sonundaki cennet, hayallerimdeki kadar yeşildir. kendinize iyi bakın...
