şöyle bir şey vardı. "alimin imansızlığı cahilin imanından daha kuvvetlidir"
ya da onun gibi bir şey. hadis miydi bir yerde buna benzer bir söz vardı.(bilen varsa yazsın sevinirim)
yani deniyor ki alim adam , düşünen adam düşünür , düşünür bu neden böyle dünya neden dönüyor evren nasıl oluştu bilmem ne diye düşünür ve sonucunda ilmin açıklayamayacağı bir noktaya erişir. sonucunda imansız alim imanına ulaşacaktır. cahil adam ise kuru kuru inanır , araştırmadan , düşünmeden , sağlam temellere ulaşmadan ezbere yapılan iman boştur mealinde.
şahsen bende bazen inançsızlığa düştüğümü sorguladığımı hissediyorum. ama düşündükçe sorguladıkça tekrardan daha sağlam temellere kavuşuyorum.
