öncelikle çok sevdiğim ve ilk yazışım olmayan başlıktır. itiraf ediyorum ki hergün çikolata yemeyeceğim diye kendime söz verip sonra ayı gibi yiyorum. ve bu kadar basit bir şeyde bile nefsime hakim olamadığım için kendimi küçümsüyorum ve kendime kızıyorum. sonra mı? e üzülüyorum ulan işte. kısacası herkesi mutlu eden çikolata benim bünyemi ziyadesiyle çarpıyor. bunları yazarkense yanımda boş petito kapları bana göz kırpıyor...
not: şişko değilim sadece alerjim var.
