sonuçsuz ispat denemesidir. var olduğunun ispatı kadar gereksiz bir çabadır. bir kere bu konuda zıt fikir sahibi iki kişinin birbirlerine kendi iddialarını ispat etmeleri mümkün değildir. zira kabul noktaları farklıdır. ben bir ateist olarak kuran vb kitapları kabul etmezken, bir dindarın ispat diye, önüme kuran ayetleri koyması saçmadır. keza tam tersi de, yoğunlukları farklı olsa da, saçmadır.
misal, teyzem bir toprak kaba pekmez koyar ve bu kabı balkona bırakır. bir süre sonra balkondaki pekmez taşar. bana sorduğunda, genleşmeden, hacmin artmasından, yoğunluğun azalmasından vs bahsederim. teyzem ise, ibadetlerinden, allaha yakınlığından, allahın bereketinden vs bahseder. ikimiz de kendi kabullerimiz doğrultusunda haklıyızdır.
mesele tutarlı olabilmek ve saldırmazlıktır. hepimiz biliyoruz ki varlığı ya da yokluğu, en azından bugün için, sadece inanç boyutunda ortaya atılabilir, ispat edilemez.
unutmadan, saldırmazlık konusunda mütekabiliyet şarttır. eğer taraflardan biri saldırıyorsa, diğerinin de saldırıyor olmasını eleştiremez.
