halk, içinde yaşadığımız herkes, biziz aslında. halk, soyut her şeyi yaşayıp hiç olmamış gibi somut çileler çeken kesimdir aslında. sınıf farklılığı belirginleştikçe halk içindeki kibir de doğru orantılı artıyor aslında. kibir sokak ağzıyla burnun havalarda gezmesi. aslında çok şeye ihtiyacı olan halkın; bilgileri, yeni yayınları, yeni bilgileri vs. her şeyi hiç yoktan red etmesi. öyle kibir büyümüş ki 'lüks' ün meşruluk kazanması, insanların birbirni görmemesi, sorgulamaktan uzaklaşmış ve kazanılan aidiyetlerin yok edilmesi tbanda meşruluk kazanmıştır. halkın en kibirli hali hayatın en kötü halidir.
