bakışını , duruşunu , sımsıkı elini tutuşunu , tenini , sesini özlersin..
dokunuşunu...
kollarında huzurla uyuduğun anları özlersin , sonsuz bir mutlulukla.
gözlerine bakışını özlersin aşkla , en derin en sıcak bakışıyla.
en çaresiz his belki de bu özlem.kalbin de ruhunda o'nunlayken ölmezden gelirsin hayata , o'nsuz gecen her saniye defalarca ölürken..özledim ' dersin yanar yüreğin taa en derinden.sarılmak istersin sadece , yarım kalan diğer yar'ına..yarımsındır işte.tamamlanamazsın O'nsuz..ruhunda olmayan tek bir an bile yokken her an çıkar kalbin yerinden yokluğunu tamamlamak için delice atmaya çalışırken.
yanarsın , söylersin , özlersin..
