istanbul-Adapazarı seferi. Sabah 8.00 suları. Muavin: Kampüste mi ineceksiniz?
Ben: Hayır, askerlik bitti*, tatile çıkıyorum.
1-2 dakika sonra.
Ben: Çok iyi ya, hala üniversite öğrencisine benziyorum demek, iyi iyi.
Muavin: (Bakar, susar, yarım dakika sonra kafayı kaldırarak)Yok ondan demedim, ben de üniversite 2'den terkim. Babam yaşında olanlar bile sınava girmek için geliyorlar da, ondan sordum.
Ben: !!!! (iltifat beklerken laf yemekle makul olmaya çalışmak arasında giden-gelen ruh halini yansıtmamaya çalışan boş bakışlar)
Yolculuk sonunda, kapıdan inerken denk gelinir:
Muavin: Üniversiteye gitmeyecek misiniz?
Ben: ("Sen nasıl bir şeysin?" anlamında bakarak) Kuzey Terminali'ne şu araba mı gidiyor?
Muavin: Evet.
Ben: Teşekkürler.
