Başarılı insanları bir türlü sevemedim be sözlük. Bana kıskanç diyeceksin, de anasını satayım. Küçükken de böyleydim, ilkokulda bütün kızlar o sarışın havalı başarılı çocuğu severken, ben o ezik ve gözlüklüye yanıktım. Daha bir kendimden bulurum be figuranları. Başrollere bir türlü ısınamadım ben. Öyle hem yetenekli hem başarılı hem zeki hem de güzel/yakışıklı insanları görünce şöyle okkalı bir tokat atmak geliyor içimden, hayattan yememişsin bari benden ye... Ama bu bencilce bir kıskançlık değil işte, aklıma ben değil de diğer başaramayanlar geliyor, onlara yanıyorum. Ben alışamadım şu dünyanın işine be..
