bundan 50 yıl önce 3 nolu mevzide( tabur çöplüğünün yakıldığı yerin yanı) nöbet tutmaktayım, tabur çöplüğüne son kullanma tarihi geçmiş konserve ve gıda malzemeleri atıldığı oluyordu bu sebeptende yan köyden çocuklar jiletli telin içinde geçerek tabur çöplüğüne giriyordu yani sıkıntılı bir durumdu 5 yaşındaki çocuğun kafası jilete takılmıştı ve bir daha kapanmayacak yara bırakmıştı biz nöbeti bırakıp çocukları ordan uzak tutmak için uğraşıyorduk.( nöbete bozuk para ile gittiğimiz olurdu)
nöbet gündüz 3-5 nöbetiydi hem sıcağın etkisi hemde ateşin yaydığı koku dayanılmaz bir hal alıyordu çocuğun biri geldi tel örgülerin oraya ilkokul çağındaydı çocuğu uyarak gitmesini söyledim, pek oralı olmadı şaka ile karışık
ben - bak benim silahım var dedim
çocukta - benimde abimde keleş var dedi
ben - nerde diye sordum
çocuk - gidip,geliyor dedi
çocuk - sonra bana aynen şu cümleyi kurdu '' denizin ortasın adam var biliyormusun'' dedi
-demek istediğini anladım '' sen onu seviyormusun dedim''
çocuk - hayır ben onu sevmiyorum dedi
apo denen terörist kürt halkının haklarını savunmuyor, biz köylüye çok yardım ettik ve onları kazandık ama pkk onları hep ezmenin kafalarını, kuma gömmelerini istedi.
abdullah öcalan gerçekten kürt halkına bir katkı istiyor olsaydı güneydoğuda şantiyeler basılmazdı,iş makinaları yakılmazdı, okullar kurşunlanmaz,fabrikalar kapatılmaz,esnafın kepeği indirilmezdi. devlet kürt vatandaşlarımıza ne verse karşısında hep pkk yı bulacaktır, çünkü kurt puslukta belli olur , onların varlığı için güneydoğu yeşermez, yeşerirse dağlar onlara zindan olur.
