Bu saatlerde gun batacak. 00.00 ünlüleri kalacak sadece zirvelerde. benim yazdıklarımı da kimse okumayacak çok iyi biliyorum olsun.
demin yanıma bi kız geldi.
-pardon, iki beşliğiniz var mı?
dedi. ben de olmadıgı ve cüzdanımın çantamda en alt kısımlarda olduğunu biliyordum. fakat yine de arandım falan. ne bileyim vakit geçsin dedim. şuanda yalnızım. beytepe kampüsün içindeki bankta, bilen bilir 230 bekliyorum. halbu ki sıkıntım yok burayla ilgili herşey çok güzel. arkadaşlarım, cevre.. zaten yine arkadaşlarımın yanına gitmek icin bekliyorum ama çıkıp da bunları sana teker teker anlatamiyorum.
her halimi biliyordun bence. bunları da bilmeye hakkın vardı. konusamıyoruz seninle. bak sayıyorum sebepleri. bendeki hali söyleyim ya da sana.
-pişmanlık.
-utanç.
-pişmanlık ve utancın arası bi de.
bu 3ü beni ağlatacak. yanıma yine birsuru kız geliyor. nasıl da eğleniyorlar ya. allahım ben neden bunlar gibi mutlu olamıyorum acaba?
karşımda iki yeşil agacın arasında batan turuncu güneşi göruyorum. arena nın uzerine çok ışık saçıyor.
üzerime bu sıcak havaya rağmen bordo, kalın bir hırka var. sen giy diyorsun diye giyiyorum bu arada. suanda annem aradı konustuk. gene mi geziyorsun diyor. evet annecim. neyse.
bu ne bicim itiraf oldu lan.
