hafızadan çıkmayacak ayardır.
hiç unutmam çocukluğumda karşı apartmanın besili kızı tuba ve yan apartmanın cılız kızı yeşimle apartman kapısının önündeki mermer merdivenlerde oturuyorduk. benim arkadaşım yeşim idi ve tubadan deli gibi korkardık. üzerimize düşse, 20 gün yoğun bakımda kalıp fişimizi çekebilirlerdi. o derece besili idi. bir de erkeksi tavırları vardı. sık sık "ezerim şiziii" der, uzun gecelerimizin karabasanı olurdu. yine merdiven altında oturduğumuz bir gün tuba geldi yanımıza. önce gölgesi geldi tabi, gölgesini görünce iyice sindik mermerin üzerine. yeşime dönerek;
ardından gelen şiddetli ses ve yeşimin kızaran yanağı. öyle ani gelişti ki olaylar tubayı dövemedim. yoksa döverdim yani. yeşim ayağa kalktı ve o koca gövdenin karşısında dikildi. tuba ve ben soluksuz bir şekilde yeşimin acı ve öfke dolu gözlerine bakıyorduk. yeşimin gözleri yemyeşildi, yeşim koca ruhunu minik bir bedene sığdırmak zorunda kalmış bir devdi. yeşim, merdiven altlarının kirli ve onurlu bireyi idi. yeşim o dev ruhunu tubanın karşısında özgür bıraktı ve;
-sana hakkımı helal etmiyorum ühühü.
diyerek evine koştu. bu tarihi ayarı yiyen ve cehennemin üçüncü katında yerini hazırlayan tuba ise arkasını dönerek "ehehe al bak götüm" diyerek dondurmasını yalamaya devam etti. bu da böyle bir anımdır.
