‎"Bazen kendimize çıplak gözle bakınca kolayca göremeyeceğimiz bir denge kurarız. Tamamen rastlantı eseri gibi duran, ancak tümüyle iradî gelişen bu denge bizi derin gerçeklerden uzağa savurur. Algılarımız kayganlaşır. Herkes aynı göreceli oluşa saplı kalır. Işte bu karmaşadır oğlum. Kimileri için dünya bir kenardır. Tutkulu bir matematikçi için evren nasıl sayılardan ibaretse; denizde yaşayan Fenikeli, kayığından başka yerkabuğu bilmiyorsa; hayat da açıklanabildiğince parıltılı, açıklayamadığın kadar zifirî karanlıktır. Ve bu karanlıkta yalnızca inançlar vardır oğlum. Içine doğduğun daracık ömrü kabullenmen için..."
