663.
-
yoluna koyulurken;
Kırıldı ayna Neşetim
Toprağına getirdim toprağımı
Al tozumu benle yat deyi deyi
Gönlümden süzdürdüm akan yaşımı
Can pınarı ile doy deyi deyi
Yanık suretiyle közüm olanım
Arayıp durduğum özüm olanım
Batından zahire sözüm olanım
Var sılaya gayrı yar deyi deyi
Gurbet ellerinin garip bülbülü
Kırıldı kafesin kalma sürgülü
Bekler cennetin gonca gülü
Ulaş sevdiğine aşk deyi deyi
Bozkırın ortasında bir dut dalı
Yetmiş yıl yağmur gördü hemi dolu
Bak şimdi saz oldu saraydır yeri
Şakır muhabbetle Hakk deyi deyi
Kırıldı ayna görünen yok oldu
Can erdi aslına cüzden küll oldu
Bir garip vardı yare kurban oldu
Aksetti bir nida hayy deyi deyi
diyerek içim akıyor şuan.