Henüz öğrendim. Dün yoğun bakıma aldıklarını okumuştum, beklemiyor değildim ama yine de bugün bir başka buruk olacak içim.
Neşet ertaş gibi başlı başına ekol bir sanatçının ölmesi gerçekten çok üzücü. Mutlu olunca, üzülünce, içerken, bağlama sesine acıkınca açıp dinlediğim; türk müziğine ve dinleyicisine 'bozlak böyle bir şeydir' mantığını oturtmuş bir adamdı benim gözümde. Ustaydı; bir sürü adam yetiştirdi. Dinleyip ağladığım da çok olmuştu. Hatta 45'liklerini bile dinledim dededen, dayıdan kalma...
Bu bizim divane gönlümüz yine halden hale düştü büyük usta. Bağlamanı da yanına gömerler umarım.
